Tekens aan de wand
De laatste jaren is er een stijgende publieke interesse voor het fenomeen actuele kunst. Doordat kunst voortdurend in beweging is, blijft ze vaak moeilijk begrijpbaar. Zowel de moderne als de postmoderne kunst is moeilijk los te maken van de filosofie. Kunst is immers geen bevestigende voorstelling meer van de werkelijkheid, maar een invraagstelling, zowel in de kritische zin als in de utopische. Ze is een teken van de tijd.
De filosofie van de kunst is dan ook een goede weg om kunst toegankelijker te maken. Voor de auteur is dit beter begrijpen van kunst een maatschappelijke noodzaak.
Deze herwerkte uitgave van Tekens aan de wand (1993) geeft een overzicht van de hedendaagse kunstfilosofische stromingen, van 1945 tot het postmodernisme.
De auteur behandelt zowel belangrijke voorlopers als Freud en Marx, als moderne theoretici als Gombrich, Lacan, Heidegger, Sartre, Althusser, Marcuse, Gadamer, Derrida, Eco, Barthes, Foucault, Baudrillard en Lyotard. De rode draad van het boek is de vraag naar de functie van de hedendaagse kunst en vandaar naar wat kunst eigenlijk is.
De auteur richt zich met dit boek niet alleen tot de geïnteresseerde leek maar ook tot de studenten kunstonderwijs, kunstwetenschappen, communicatiewetenschappen, culturele agogiek of esthetica. Het boek kan dus ook gebruikt worden als handboek.
Essentie: Moderne Kunst
Moderne kunst bestaat vandaag meer dan 150 jaar, maar voor de meeste mensen blijft ze onbekend terrein: moeilijk of niet te begrijpen. Kunst is een soort geheimtaal, een product van eigengereide enkelingen die creëren volgens voortdurend veranderende spelregels. In dit boek zet Willem Elias deze spelregels eenvoudig uiteen.
Essence: Modern Art
Modern art exists today for more than 150 years, but for most people it remains uncharted territory: difficult or impossible to understand. Art is a kind of secret language, a product of headstrong individuals who create according to constantly changing rules of the game. In this book, Willem Elias explains these rules of the game in simple terms.
Aspecten van de Belgische Kunst na '45 (delen I en II)
In dit boek worden kunststromingen van na '45 uit de doeken gedaan en beschreven binnen een internationale context. Aan de hand van voorbeelden uit de Belgische kunst wordt vervolgens dieper ingegaan op de betekenis van deze kunststromingen.
Aspects of Belgian Art after '45 (part I and II)
This book reveals and describes post-'45 art movements within an international context. Using examples from Belgian art, the meaning of these art movements is then explored in more detail.
Aperçus de l'Art Belge après '45 (tome I et II)
Ce livre révèle et décrit les mouvements artistiques postérieurs à 1945 dans un contexte international. À l'aide d'exemples tirés de l'art belge, la signification de ces mouvements artistiques est ensuite explorée plus en détail.
Filosofie van de fotografie: van Benjamin tot Barthes
Filosofie en fotografie lijken nauw met elkaar verbonden. Tot op het ogenblik dat men gaat natrekken welke filosofen er een essay over geschreven hebben. Met Barthes en Benjamin als grote uitzonderingen is men dan vlug rond. Dat is zeer verwonderlijk en ook weer niet. Niet, omdat de filosofie na-denkt, een her-zien, een reflectie is die terugkijkt op het gebeurde, en de fotografie een te recente gebeurtenis is om reeds een onderdeel te zijn van de vraag naar het wezen van de mens.'» Wel, omdat de fotografie een gelijkaardige dubbelzinnigheid vertoont als de filosofie.
Beide wijzen iets aan en zijn daarom een wel-weten, maar stellen ook een vraag en zijn daarom een niet-weten. In de geest van Merleau-Ponty is de filosofie een nietwetend weten. De ambiguïteit staat dan ook centraal in zijn wijsbegeerte. Wat uitdrukkelijker wordt het door IJsseling geformuleerd, wanneer hij de filosofie tracht te omschrijven in twee tegengestelde uitspraken, namelijk: 'De filosofie is een geheel van gegronde bevestigingen en verantwoorde ontkenningen welk geheel een zekere coherentie vertoont, dat wil zeggen een 'wetenschap'. De filosofie is een geheel van vragen, welke het reeds gezegde (het geheel van bevestigingen en ontkenningen) steeds weer opnieuw in vraag stellen, dat wil zeggen een niet-weten.'