Dit is de indoctrinatie die Dan Van Severen (1927-2009) in Sint-Lucas zijn studenten ingepeperd heeft. Eén van hen, André Van Schuylenbergh, citeert deze doctrine nog geregeld met de nasale intonatienabootsing van de meester. 'Doctrine' is het juiste woord voor het pedagogische principe van het Sint-Lucas van toen. Enerzijds, de brave duivenmelkersstijl van de animist, Gaspard De Vuyst (1923-2020), anderzijds de mystieke abstractie van Dan Van Severen, als twee alternatieven. De eerste leerde hoc klassiek te schilderen, de tweede zette aan tot nadenken of volgzaam gehoorzamen.Dan Van Severen is een belangrijk Belgische kunstenaar, tijdgenoot van Jan Burssens (1925-2002) die via het abstract expressionisme de rechtstreekse bevrijding aanmoedigde in de Gentse academie en van Octave Landuyt (0 1922), die schildertechniek bijbracht, samen met de inzichten in het surreële aan de Gentse regentaatschool. Bij Van Severen gebeurde de bevrijding onrechtstreeks, bij dezen die zich niet lieten onderwerpen aan regeltjes en aan een specifieke esthetische ideologie. Misschien is de negatieve bevrijding efficiënter dan de positieve. Zich afzetten tegen doctrines kan betere resultaten geven, dan de illusie uit het niets te kunnen creëren, met als basis een overdreven geloof in het Zelf en de vrije creatie. Jezuïeten kunnen goede atheïsten worden, om even de esthetische bevrijding te vergelijken met de ethische.